Ορθοπαιδικό Τμήμα

+ Οσφυαλγία (πόνος στη “μέση”)
+ Αυχεναλγία (αυχενικό σύνδρομο)
+ Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Γνωρίζοντας ότι οι αθλητικοί τραυματισμοί είναι σύνηθες φαινόμενο μεταξύ αθλητών κάθε ηλικίας και επιπέδου δεξιοτήτων. Ενώ ορισμένοι τραυματισμοί είναι αναπόφευκτοι, πολλοί μπορούν να προληφθούν με την κατάλληλη εκπαίδευση και προφυλάξεις.

Οι πιο συνηθισμένοι αθλητικοί τραυματισμοί περιλαμβάνουν διαστρέμματα, διατάσεις και κατάγματα. Τα διαστρέμματα συμβαίνουν όταν οι σύνδεσμοι τεντώνονται ή σχίζονται, τα διαστρέμματα συμβαίνουν όταν οι μύες ή οι τένοντες είναι υπερβολικά τεντωμένοι ή σχισμένοι και κατάγματα συμβαίνουν όταν σπάσουν τα οστά. Άλλοι συνήθεις τραυματισμοί περιλαμβάνουν μώλωπες (μώλωπες), εξαρθρήματα και διάσειση.

Εάν συμβεί κάποιος τραυματισμός, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια. Η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές επιπλοκές και μεγαλύτερους χρόνους ανάρρωσης. Η θεραπεία για αθλητικούς τραυματισμούς μπορεί να περιλαμβάνει ανάπαυση, πάγο, συμπίεση και ανύψωση, φυσικοθεραπεία ή σε ορισμένες περιπτώσεις χειρουργική επέμβαση.

Αθλητικοί τραυματισμοί είναι συνηθισμένοι, αλλά μπορούν να προληφθούν με κατάλληλη προπόνηση, προφυλάξεις και εξοπλισμό. Εάν αντιμετωπίσετε τραυματισμό, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια για να εξασφαλίσετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την ανάρρωσή σας. Εμείς δεσμευόμαστε να σας βοηθήσουμε να παραμείνετε ασφαλείς και υγιείς απολαμβάνοντας τα αγαπημένες σας δραστηριότητες και αθλήματα.

Στο ορθοπαιδικό τμήμα, καταλαβαίνουμε ότι τα κατάγματα μπορεί να είναι μια επώδυνη και εξουθενωτική κατάσταση για πολλούς ασθενείς. Το κάταγμα είναι αποτέλεσμα επί του οστού όταν αυτό υποβάλλεται σε περισσότερη δύναμη από αυτή που μπορεί να αντέξει, οδηγώντας σε σπάσιμο ή ρωγμή στο οστό. Αυτό μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων πτώσεων, αθλητικών τραυματισμών και τροχαίων ατυχημάτων.

Συμπτώματα καταγμάτων

Τα συμπτώματα ενός κατάγματος εξαρτώνται από τη θέση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Μερικά κοινά σημάδια ενός κατάγματος περιλαμβάνουν έντονο πόνο, οίδημα και μώλωπες γύρω από την πληγείσα περιοχή. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν δυσκολία στην κίνηση του τραυματισμένου άκρου ή να βάλουν βάρος σε αυτό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι εμφανής μια ορατή παραμόρφωση ή κακή ευθυγράμμιση του οστού.

Τύποι Καταγμάτων

Υπάρχουν διάφοροι τύποι καταγμάτων, όπως:

Σταθερό κάταγμα: Το σπασμένο οστό είναι ακόμα στη θέση του και ευθυγραμμισμένο σωστά.

Ανοιχτό κάταγμα: Το σπασμένο οστό διαπερνά το δέρμα.

Κάταγμα σε θραύσματα: Το οστό σπάει σε πολλά κομμάτια.

Κάταγμα Greenstick: Το οστό είναι λυγισμένο αλλά όχι εντελώς σπασμένο.

Κάταγμα καταπόνησης: Μικροσκοπικές ρωγμές στο οστό που προκαλούνται από επαναλαμβανόμενο στρες ή υπερβολική χρήση.

Παθολογικό κάταγμα: Το οστό σπάει λόγω μιας υποκείμενης πάθησης, όπως η οστεοπόρωση ή ο καρκίνος.

Θεραπείες:

Η θεραπεία ενός κατάγματος εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Μερικές από τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν:

Ακινητοποίηση: Σε πολλές περιπτώσεις, ένα κάταγμα μπορεί να αντιμετωπιστεί ακινητοποιώντας την πάσχουσα περιοχή με γύψο ή νάρθηκα. Αυτή η ακινητοποίηση βοηθά στη διατήρηση του οστού στη θέση του ενώ επουλώνεται. Το χρονικό διάστημα που χρειάζεται η ακινητοποίηση εξαρτάται από τη σοβαρότητα του κατάγματος.

Ανάταξη: Εάν το κάταγμα έχει μετατοπιστεί, που σημαίνει ότι το οστό δεν είναι ευθυγραμμισμένο, μπορεί να χρειαστεί ανάταξη. Η ανάταξη είναι μια διαδικασία όπου το οστό επαναφέρεται στη θέση του. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι ή με τη χρήση χειρουργικών εργαλείων.

Χειρουργική επέμβαση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του κατάγματος. Αυτό συνήθως προορίζεται για πιο σοβαρά κατάγματα, όπως αυτά που περιλαμβάνουν πολλαπλά σπασίματα ή κατάγματα κοντά στις αρθρώσεις. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση βιδών, ακίδων, πλακών ή ράβδων για τη σταθεροποίηση του οστού και την προώθηση της επούλωσης.

Φυσικοθεραπεία: Μετά την αρχική θεραπεία του κατάγματος, μπορεί να συστηθεί φυσικοθεραπεία για να βοηθήσει στην αποκατάσταση της λειτουργίας της πληγείσας περιοχής. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ασκήσεις για την ενίσχυση των μυών γύρω από το κάταγμα και τη βελτίωση του εύρους κίνησης.

Διαχείριση πόνου: Τα κατάγματα μπορεί να είναι επώδυνα και η διαχείριση του πόνου μπορεί να είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή, συνταγογράφημένα φάρμακα ή τοπικά αναισθητικά.

Συνεπώς, εάν υποψιάζεστε ότι έχετε κάταγμα, είναι σημαντικό να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό. Η καθυστερημένη θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές και πιο αργή ίαση. Ένας ορθοπεδικός γιατρός μπορεί να αξιολογήσει τον τραυματισμό σας και να καθορίσει την καλύτερη πορεία θεραπείας με βάση τις ατομικές σας ανάγκες. Με την κατάλληλη θεραπεία και φροντίδα, το πλήθος των καταγμάτων μπορούν να επουλωθούν πλήρως και μπορείτε να ανακτήσετε την πλήρη λειτουργία της πάσχουσας περιοχής.

Στο ορθοπαιδικό μας τμήμα, μας επισκέπτονται συχνά ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με οστεοπόρωση. Η οστεοπόρωση είναι μια κοινή πάθηση κατά την οποία τα οστά γίνονται αδύναμα και εύθραυστα, καθιστώντας τα πιο επιρρεπή σε κατάγματα. Συχνά αναφέρεται ως μια σιωπηλή ασθένεια, επειδή συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα μέχρι να σπάσει ένα οστό.

Η οστεοπόρωση είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται όταν το σώμα χάνει υπερβολική οστική μάζα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε οστά που είναι λεπτά, αδύναμα και εύθραυστα. Η οστεοπόρωση είναι πιο συχνή σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, αλλά μπορεί να επηρεάσει άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών. Υπολογίζεται ότι πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν οστεοπόρωση ή κινδυνεύουν να την αναπτύξουν.

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης γίνεται συνήθως με μέτρηση οστικής πυκνότητας. Αυτό το τεστ μετρά την ποσότητα μεταλλικών στοιχείων στα οστά, η οποία μπορεί να δώσει μια ένδειξη για το πόσο δυνατά είναι τα οστά. Η σάρωση οστικής πυκνότητας είναι μια απλή ακτινολογική και ανώδυνη εξέταση που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Συνιστάται οι γυναίκες άνω των 65 ετών και οι άνδρες άνω των 70 ετών να κάνουν σάρωση οστικής πυκνότητας.

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου που μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης οστεοπόρωσης. Αυτά περιλαμβάνουν:

Ηλικία: Ο κίνδυνος οστεοπόρωσης αυξάνεται όσο μεγαλώνετε.
Φύλο: Οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν οστεοπόρωση από τους άνδρες.
Οικογενειακό ιστορικό: Εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης, μπορεί να έχετε περισσότερες πιθανότητες να την αναπτύξετε.
Χαμηλό σωματικό βάρος: Τα άτομα που έχουν χαμηλό σωματικό βάρος ή που έχουν χάσει σημαντικό βάρος μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για οστεοπόρωση.
Κάπνισμα: Το κάπνισμα μπορεί να μειώσει την οστική πυκνότητα και να αυξήσει τον κίνδυνο καταγμάτων.
Αδράνεια: Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας μπορεί να οδηγήσει σε πιο αδύναμα οστά και να αυξήσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Η πρόληψη και η θεραπεία της οστεοπόρωσης περιλαμβάνει διάφορες στρατηγικές. Αυτά περιλαμβάνουν:

Επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D: Το ασβέστιο και η βιταμίνη D είναι απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την υγεία των οστών. Συνιστάται στους ενήλικες να λαμβάνουν 1.000-1.200 mg ασβεστίου και 600-800 IU βιταμίνης D την ημέρα.
Άσκηση με βάρη: Η άσκηση με βάρη, όπως το περπάτημα, το τρέξιμο και η άρση βαρών, μπορεί να βοηθήσει στην οικοδόμηση και διατήρηση γερών οστών.
Φάρμακα: Υπάρχουν πολλά φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης.
Πρόληψη πτώσης: Οι πτώσεις μπορεί να είναι μια κύρια αιτία καταγμάτων σε άτομα με οστεοπόρωση. Είναι σημαντικό να λαμβάνετε μέτρα για την αποφυγή πτώσεων, όπως η απομάκρυνση των κινδύνων παραπάτησης από το σπίτι σας και η χρήση κατάλληλων υποδημάτων.

Συμπερασματικά, η οστεοπόρωση είναι μια κοινή πάθηση που μπορεί να οδηγήσει σε εξασθενημένα οστά και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τους παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση και να λαμβάνετε μέτρα για την πρόληψη και τη θεραπεία της. Εάν έχετε ανησυχίες σχετικά με την υγεία των οστών σας, μιλήστε με το γιατρό σας για να κάνετε μια μέτρηση οστικής πυκνότητας και να αναπτύξετε ένα πλάνο για τη διατήρηση γερών οστών.

Η θεραπεία πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) είναι μια δημοφιλής θεραπευτική επιλογή που χρησιμοποιείται για διάφορες παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα, η τενοντοπάθεια και οι μυϊκοί τραυματισμοί. Το PRP είναι ένα συμπυκνωμένο διάλυμα αιμοπεταλίων που λαμβάνεται από το αίμα του ασθενούς, το οποίο περιέχει αυξητικούς παράγοντες που προάγουν την επούλωση και την αναγέννηση των ιστών.

Oι ενέσεις PRP συνήθως χορηγούνται απευθείας στην πληγείσα περιοχή, όπως η άρθρωση του γόνατος ή ένας τένοντας. Η διαδικασία περιλαμβάνει λήψη μικρής ποσότητας αίματος του ασθενούς, περιστροφή του σε φυγόκεντρο για να διαχωριστούν τα αιμοπετάλια και στη συνέχεια έγχυση των συμπυκνωμένων αιμοπεταλίων πίσω στο σώμα του ασθενούς στο σημείο του τραυματισμού.

Η θεραπεία PRP έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της λειτουργίας σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος, του ώμου, του ισχίου και του αστραγάλου. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της τενοντοπάθειας του αχίλλειου τένοντα, του στροφικού πετάλου και του αγκώνα του τένις. Οι ενέσεις PRP έχουν βρεθεί ότι είναι ασφαλείς, με λίγες αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η θεραπεία PRP δεν είναι η θεραπεία για όλες τις ορθοπαιδικές παθήσεις και μπορεί να μην είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς. Είναι σημαντικό να συζητήσετε τους πιθανούς κινδύνους και τα οφέλη της θεραπείας PRP με έναν εξειδικευμένο Ιατρό του του ορθοπαιδικού τμήματός μας, προτού εξετάσετε αυτήν την επιλογή θεραπείας.